Ռուսաստանաբնակ Գոհար Ավետիսյանն անդրադարձել է իր և իր ինստագրամի էջից դրոշը հեռացնելու բուռն արձագանքներին…
«Գրում եմ այս տողերը սրտի մեծ ցավով…
Երբեք չէի պատկերացնի, որ կգա այս օրը: Այս մի քանի օրվա ընթացքում ես հետևում եմ, թե ինչպես եք փորձում իմ պատիվը խեղաթյուրեք և գետնով տաք, մյուս ռուսական բլոգերներին՝ հայկական ծագմամբ և ոչ միայն… Ինչքան չարություն ու նեգատիվություն եք ամեն օր տարածում:
Իզուր մի ջանացեք, ես ձեզ սիրել եմ, սիրում եմ ու կսիրեմ մինչև վերջին շունչս: Ուղղակի դուք մոլորվել եք, ուղղակի ցավը պարուրել է ձեր սրտերը ու դուք չեք զգում, թե ինչ եք անում… Մի քանի տմարդիներ ձեզ խամաճիկների են վերածել և փորձում են ձեր իսկ զգացմունքների հաշվին իրենց խաղերը խաղալ, փորձում են հային հայի դեմ կռվի հանել: Դուք ուղղակի մի պահ կանգ առեք և միացրեք ձեր ուղեղը, միացրեք ձեր սրտերը՝ այնտեղ Աստվածն է: Լսեք ինքներդ ձեզ – Այնտեղ ճշմարտությունն է և նրանից ոչ ոք չի կարող թաքնվել…
Իմ ՀԱՅ ազգը ամենաճշմարիտ ու հավատք ունեցող ազգն է՝ այդպես է եղել միշտ…
Իմ ազգն առաջինն է ընդունել քրիստոնեություն և տարածել այն ամբողջ աշխարհով: Երբ իմ ազգին վտարում էին, սպանում էին և մորթում, նրանք միշտ ընտրում էին գթասրտությունն ու Աստծուն: Իմ ազգը փրկել է անմեղ մարդկանց ու էական չէ նա եղել է թշնամու կինը, թե երեխան: Մենք միշտ ընտրել ենք Աստծուն և մեր քույրերն ու եղբայները մեզ համար իրենց կյանքն են տվել, որպեսզի մենք մնանք ՄԱՐԴ…
Այսօր դուք ցավից մոռացել եք ամեն ինչ ու հանդես եք գալիս դատավորի կարգավիճակով: Բայց մեր միակ դատավորն Աստված է և մի օր մենք բոլորս նրա առաջ ենք կանգնելու: Ես հասկանում եմ, ձեր սրտում կրակ է վառվում ինչպես և իմ, ցավը ոչնչացնում է ձեզ: Դուք գոռում եք, թե իբր ես հեռացրել եմ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԴՐՈՇՆ իմ էջից, բայց ինչ որ մեկը ֆոտոշոփով հեռացրել է այն և հանձնել ձեր դատին՝ մակագրելով իբր թե պատերազմի սկսելու օրվանից հեռացրել եմ: Դա աբսուրդ է…
Դուք գրում եք մեզ, որպեսզի ատելության մթնոլորտ ստեղծեք և կրքերն ավելի բորբոքեք, դրանով մենք նույն կերպ պատասխանենք, բայց ես խաղաղության կողմնակից եմ… Ամեն ոք թանկ է, մենք բոլորս ինչ որ մեկի քույրն ենք, եղբայրն ենք, մայրն ու հայրն ենք և վերջ: Բոլորն Աստծո առաջ հավասար են… Կարևոր չէ, թե ով է սկսել և ով է մեղավոր, կարևոր է, թե մենք ինպես կդրսևորենք մեզ տվյալ պարագայում: Կարևոր է հասկանալ որն է մեր իրական էությունը…
Հայրենասիրությունը դա այն չէ, որ ամբողջ օրը նստենք և տարբեր նյութեր տեղադրենք սոցիալական ցանցերում: Հավատացեք այս ամենը վաղուց պատվիրված է և արվում է ձեր փոխարեն…
Հայրենասիրությունը դա հայրենիքի նկատմամբ սերն է – Ճի՞շտ է… Սերը միայն բառերով – Դա սեր չէ, այլ ուղղակի փոշի… Սերը պետք է գործողություններով ապացուցել… Մի վատնեք ձեր ժամանակն այստեղ՝ կոտրելով ձեր մատները, վեր կացեք և սկսեք գործել, օգնեք ֆինանսապես: Ես հենց այդպես էլ անում եմ: Ամեն օր վազվզում եմ, որպեսզի օգնեմ անտուններին, հիվանդներին և բոլորի կողմից լքված մարդկանց: Այսօր ես օգնում եմ իմ հայրենիքին, որովհետև նա իմ կարիքն ունի: Բայց դուք պետք է լինեք համբերատար, դեղին մամուլում աշխատող մարդկանց կողմից պրովոկացիայի չենթարկվեք… Մենք ապրում ենք նոր ժամանակաշրջանում, որտեղ ոհմակային մտածելակերպ գոյություն չունի…
Լսեք ձեր սրտին և մի թողեք չարը տիրի ձեր սրտերին
Աստված մեզ հետ »: