Մեր պատկերացումն այն մասին, թե որքան լավ հայր կլինի տղամարդը, ազդում է նրա տրապենցիալ մկանի չափից: Այս մկանը սկսվում է պարանոցի հիմքից, անցնում ուսերով ու հասնում մեջքի կեսին, գրում է Daily Mail-ը։
«Մենք խոսում ենք մկանների մասին, որոնք կապված են պարանոցի հետ և տեսանելի են դեմ առ դեմ փոխազդեցությունների ժամանակ», – ասում է հետազոտության համահեղինակ դոկտոր Միթչ Բրաունը: Հետազոտության համար ԱՄՆ Արկանզասի համալսարանից բժիշկ Բրաունը և նրա թիմը 305 մարդու խնդրեցին նայել նույն մարդու չորս համակարգչային պատկերները: Նկարներում տղամարդը տարբեր չափերի պարանոցի մկաններ ուներ, բայց մնացած ամեն ինչ նույնն էր։
Տղամարդկանց և կանանց խնդրեցին գնահատել լուսանկարներում պատկերված տղամարդուն տարբեր հատկանիշներով, ներառյալ այն, թե որքան արդյունավետ է նա պաշտպանելու և մեծացնելու սերունդներին:
Եթե լուսանկարում պատկերված տղամարդն ուներ մեծ տրապենցիալ մկան, ապա միջինում նա գնահատվում էր որպես իր երեխաների լավագույն պաշտպան։ Բայց մյուս կողմից, նա համարվում էր ոչ այնքան լավ դաստիարակ իր սերնդի համար, քան այն ժամանակ, երբ նա ավելի քիչ մկանուտ էր այդ մասում։
Դոկտոր Բրաունն ասել է, որ էվոլյուցիայի միջոցով մենք սովորել ենք օգտագործել մարդու պարանոցը որպես ֆիզիկական ուժը որոշելու արդյունավետ միջոց: «Վիզը գնահատելը լավ փոխզիջում է դեմքի ընկալման անմիջականության և մարմնի ընկալման ճշգրտության միջև», – նշել է նա:
Ֆիզիկական ուժի մասին դատողությունն այնուհետև վերածվում է այն գաղափարի, թե արդյոք տղամարդն ավելի շատ երեխաների պաշտպան կամ դաստիարակ կլինի: «Մենք խոշոր տրապենցիալ մկանները չենք համարում սնուցման նշան, քանի որ նման մկանների ուղեկցող ընկալումը նշանակում է ագրեսիա», – ասում է դոկտոր Բրաունը, ում հետազոտությունը հրապարակվել է Scandinavian Journal of Psychology-ում: