Բոլորս էլ գիտենք Կրիայի և Նապաստակի մասին պատմությունը՝ դանդաղ ու հաստատունը հաղթում է մրցավազքում։ Բայց ի՞նչ կլինի, եթե մենք այդ պատմությունը տեղափոխենք մեր արագընթաց, թվային աշխարհ։ Այսօր, երբ մեր ուշադրությունը մշտապես բաժանված է էկրանների և ծանուցումների միջև, արդյո՞ք հին իմաստությունը դեռ արդիական է։ Եկեք պարզենք։
Առակը
Մի անգամ, մի գեղեցիկ առավոտ, երբ արևը շողում էր, իսկ թռչունները երգում էին, Նապաստակը և Կրիան որոշեցին ևս մեկ անգամ մրցավազք անցկացնել։ Սակայն այս անգամ, մրցավազքը նոր կանոններ ուներ։ Նրանք պետք է հասնեին բլրի գագաթին, իսկ ճանապարհին անցնեին մի քանի ստուգիչ կետերով, որոնցից յուրաքանչյուրում նրանք պետք է «չեքին» անեին սոցիալական մեդիայում, նկար անեին և հրապարակեին։
Նապաստակը, ինչպես միշտ, լի էր ինքնավստահությամբ։ Նա ուներ ամենաթանկ սմարթֆոնը, ամենաարագ ինտերնետ կապը և պարծենում էր, որ «բազմաֆունկցիոնալ» է։ «Ես կարող եմ վազել, նկար անել, հրապարակել, մեկնաբանություններին պատասխանել և դեռ ժամանակ ունենալ ձեզ հաղթելու համար, Կրիա՛»,- ծաղրեց նա։
Կրիան, իր հերթին, իր հին, բայց հուսալի սմարթֆոնով, պարզապես ժպտաց։ Նա գիտեր, որ իր ուժեղ կողմը ոչ թե արագությունն էր, այլ հետևողականությունը և կենտրոնացումը։
Մրցավազքը սկսվեց։ Նապաստակը սլացավ առաջ՝ առաջին ստուգիչ կետին հասնելով ռեկորդային ժամանակում։ Նա արագ նկարեց, հրապարակեց, այնուհետև սկսեց ստուգել լայքերն ու մեկնաբանությունները։ Նա սկսեց պատասխանել իր ընկերներին, ովքեր հիանում էին իր արագությամբ։ Ժամանակն անցնում էր, բայց Նապաստակը խրված էր իր էկրանի մեջ։
Մինչդեռ, Կրիան դանդաղ, բայց անշեղորեն շարունակում էր իր ճանապարհը։ Երբ նա հասավ առաջին ստուգիչ կետին, նա արեց մեկ նկար, հրապարակեց այն, դրեց հեռախոսը գրպանը և շարունակեց իր ճանապարհը։ Նա չմտածեց լայքերի կամ մեկնաբանությունների մասին։ Նրա միակ նպատակն էր հասնել բլրի գագաթին։
Այսպես շարունակվեց ամբողջ մրցավազքի ընթացքում։ Նապաստակը յուրաքանչյուր ստուգիչ կետում կորցնում էր ժամանակ՝ շեղվելով իր սմարթֆոնից, պատասխանելով հաղորդագրություններին, դիտելով տեսանյութեր կամ պարզապես թերթելով սոցիալական լրահոսը։ Նա մշտապես խոսում էր իր հետևորդների հետ՝ հպարտանալով իր առաջընթացով, բայց իրականում, նա առաջ չէր շարժվում։
Կրիան, իր հերթին, յուրաքանչյուր ստուգիչ կետում կատարում էր իր պարտականությունները մեկ րոպեի ընթացքում և շարունակում էր իր ճանապարհը։ Նա կենտրոնացած էր իր նպատակի վրա։
Ի վերջո, երբ Նապաստակը, աչքերը կարմրած իր սմարթֆոնի էկրանից, վերջապես որոշեց կենտրոնանալ մրցավազքի վրա, նա բարձրացրեց գլուխը և տեսավ Կրիային, ով արդեն հասել էր բլրի գագաթին և հաղթանակած կանգնած էր այնտեղ։ Կրիան արդեն հասցրել էր հրապարակել հաղթական նկարը՝ «Դանդաղ ու հաստատունը հաղթում է մրցավազքում» վերնագրով։
Դասեր
Այս առակը մեզ մի քանի կարևոր դասեր է տալիս մեր թվային դարաշրջանում.
Կենտրոնացումը առանցքային է: Նապաստակի ամենամեծ սխալը շեղվելն էր։ Մենք նույնպես հաճախ ենք շեղվում մեր սմարթֆոններից, երբ պետք է կենտրոնանանք մեր աշխատանքի կամ նպատակների վրա։
Սոցիալական մեդիան կարող է շեղել: Թեև սոցիալական մեդիան կարող է հիանալի գործիք լինել, այն նաև կարող է ժամանակ կլանող լինել և խանգարել մեզ հասնել մեր նպատակներին։
Անշեղ հետևողականությունը հաղթում է արագությանը: Կրիան ցույց տվեց, որ նույնիսկ առանց մեծ արագության, անշեղ և հետևողական ջանքերը կարող են հանգեցնել հաջողության։
Արդյունավետությունը ոչ թե ժամանակի, այլ կենտրոնացման մասին է: Կարևորը ոչ թե այն է, թե որքան ժամանակ ենք ծախսում ինչ-որ բանի վրա, այլ թե որքան արդյունավետ ենք այդ ժամանակահատվածում։
Եզրակացություն
Հին առակները դեռ արդիական են, նույնիսկ եթե մենք ավելացնենք սմարթֆոններն ու սոցիալական մեդիան։ Թեև տեխնոլոգիաները կարող են օգնել մեզ, մենք պետք է հիշենք, որ դրանք պետք է ծառայեն մեզ, այլ ոչ թե կառավարեն մեր կյանքը։ Դանդաղ ու հաստատունը, կենտրոնացած և հետևողական մոտեցմամբ, դեռևս հաղթում է մրցավազքում։
