«Ժամանակ»-ի զրուցակիցն 1992-95թթ. ՀՀ հատուկ հանձնարարություններով դեսպան Դավիթ Շահնազարյանը:
-Պարո´ն Շահնազարյան, վերջին իրողություններն ու զարգացումներն արդյո՞ք Հայաստանի դիրքերն ավելի ամրապնդել են ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման գործընթացում:
-Նախ ասեմ, որ այն, ինչը կատարվել է Հայաստանում, նոր հնարավորություններ է տալիս թեկուզ այն պարզ պատճառով, որ Արցախը ոչ թե էթնիկ ընտրություն է կատարում, այլ ընտրություն է կատարում բռնապետական Ադրբեջանի, որտեղ շատ բան չի փոխվել 90-ականներից հետո, և ժողովրդավարական Հայաստանի միջև, 90-ականներին ամբողջ աշխարհն էր հայտարարում, որ Հայաստանը ժողովրդավարական կղզյակ է:
-Մենք հիմա ունենք մոտավորապես այդպիսի վիճակ:
-Իհարկե, այն, ինչ որ կատարվել է Հայաստանում, դա ամբողջ աշխարհում դիտարկվում է որպես ժողովրդավարական գործընթաց, և դա տալիս է բավական լուրջ հնարավորություններ:
Իմիջիայլոց, այն վիճակը, որ կա Ադրբեջանում, և սկսած մեր և Ադրբեջանի անկախության տարիներից, այս տարբերությունը միշտ եղել է հօգուտ մեզ, առավել ևս այդ պահն է, և կարծում եմ, որ շատ լուրջ հնարավորություններ կան թե´ բանակցային գործընթացում, թե´ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափում, թե այլ հարթակներում հիմա շատ արագ այս ամենը կարելի է կապիտալիզացնել:
-Դուք նշաններ տեսնո՞ւմ եք, որ Հայաստանի իշխանությունները գոնե այդ ուղղությամբ սկսել են աշխատել:
-Գիտեք, առայժմ շատ դժվար է այդ նշանները տեսնել, եթե նույնիսկ սկսել են, բայց վստահ եմ, որ կաշխատեն այս հնարավորությունը չի կարելի բաց թողնել, ինչպես նաև շատ այլ հնարավորություններ ոչ միայն այս ուղղվածությամբ:
-Նիկոլ Փաշինյանի՝ Ստեփանակերտում հնչեցրած հայտարարությունը, ընդհանրապես Ղարաբաղը բանակցային գործընթաց վերադարձնելու հնարավորությունները որքան եք գնահատում:
-Կարճ պատասխանեմ, դա մի օրում լուծվող խնդիր չէ, դա նույնիսկ մարտավարական խնդիր չէ, դա ռազմավարական խնդիր է: Այստեղ կան բազմաթիվ բաղադրիչներ, բոլոր ուղղություններով աշխատանք պետք է տարվի, և այդ աշխատանքը բոլոր ուղղություններով պետք է ներդաշնակված լինի: Դա, իհարկե, շատ գովելի է, որ այդպես է»,-գրում է թերթը:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: