Մենք դա անում ենք ամեն վայրկյան, ամեն օր՝ արթուն թե քնած։ Շնչառությունն այնքան բնական է, որ մենք հազվադեպ ենք մտածում դրա մասին։ Բայց ի՞նչ կլինի, եթե ասենք, որ մեզանից շատերը մոռացել են ճիշտ շնչելու արվեստը։ Իսկ այդ արվեստին տիրապետելը կարող է փոխել ամեն ինչ՝ մեր տրամադրությունից մինչև առողջություն։
Եկեք բացահայտենք մի քանի պարզ, բայց հզոր գաղտնիք, որոնք կօգնեն վերագտնել ձեր բնական շնչառության ռիթմը։
Գաղտնիք Առաջին․ Մոռացի՛ր Կրծքավանդակի Մասին, Հիշի՛ր Որովայնը
Նայեք, թե ինչպես են շնչում փոքրիկ երեխաները կամ քնած կենդանիները։ Նրանց կրծքավանդակը գրեթե անշարժ է, իսկ որովայնը մեղմորեն բարձրանում ու իջնում է յուրաքանչյուր շնչի հետ։ Սա ստոծանու կամ որովայնային շնչառությունն է՝ ամենաարդյունավետ և հանգստացնող ձևը։
Մեծանալով և սթրեսի ենթարկվելով՝ մենք սկսում ենք շնչել կրծքավանդակով՝ կարճ ու մակերեսային։ Սա մարմնին մշտական լարվածության ազդանշան է տալիս։
Փորձեք հենց հիմա։ Մի ձեռքը դրեք կրծքավանդակին, մյուսը՝ որովայնին։ Դանդաղ ներշնչեք քթով՝ փորձելով օդն ուղղել դեպի որովայնը։ Պատկերացրեք, թե ինչպես է որովայնի հատվածը փուչիկի պես լցվում օդով։ Ձեր վերևի ձեռքը պետք է մնա գրեթե անշարժ։ Հետո դանդաղ արտաշնչեք՝ զգալով, թե ինչպես է որովայնը «թուլանում»։
Գաղտնիք Երկրորդ․ Քիթը Շնչելու Համար է, Բերանը՝ Խոսելու
Բնությունը մեզ տվել է կատարյալ գործիք օդը մաքրելու, տաքացնելու և խոնավացնելու համար՝ մեր քիթը։ Երբ մենք շնչում ենք քթով, օդը հասնում է թոքերին արդեն նախապատրաստված վիճակում։
Բերանով շնչելը, ընդհակառակը, հաճախ սթրեսի կամ ֆիզիկական լարվածության նշան է։ Այն չորացնում է կոկորդը և թույլ չի տալիս մարմնին լիարժեք հանգստանալ։ Փորձեք օրվա ընթացքում հետևել ձեզ․ արդյո՞ք ձեր բերանը փակ է, երբ չեք խոսում կամ ուտում։ Սա պարզ, բայց շատ կարևոր սովորություն է։
Գաղտնիք Երրորդ․ Երկար Արտաշնչումը Հանգստության Բանալին է
Երբ մենք անհանգիստ ենք, մեր շունչը դառնում է արագ ու կտրուկ։ Այս ցիկլը կոտրելու ամենահեշտ ձևը արտաշնչման վրա կենտրոնանալն է։ Երկար ու հանգիստ արտաշնչումը ձեր մարմնին ազդանշան է ուղարկում, որ ամեն ինչ անվտանգ է և կարելի է հանգստանալ։
Փորձեք այս հանգստացնող ռիթմը։ Դանդաղ ներշնչեք քթով։ Մի պահ պահեք շունչը։ Այնուհետև շատ ավելի դանդաղ արտաշնչեք բերանով կամ քթով, կարծես մեղմորեն փչում եք մոմի վրա՝ առանց այն հանգցնելու։ Փորձեք ձեր արտաշնչումը դարձնել գրեթե երկու անգամ ավելի երկար, քան ներշնչումը։ Մի քանի այսպիսի շունչ, և դուք կզգաք, թե ինչպես է լարվածությունը լքում ձեր մարմինը։
Ձեր շունչը ձեր խարիսխն է կյանքի փոթորկոտ ծովում։ Այն միշտ ձեզ հետ է՝ պատրաստ օգնելու գտնել հանգստություն և ուժ։ Պարզապես պետք է հիշել, թե ինչպես օգտվել այդ անգին պարգևից։
Շնչե՛ք գիտակցված, շնչե՛ք խորը և թույլ տվեք, որ յուրաքանչյուր շունչ ձեզ լցնի կենսական էներգիայով։
