Միանգամից պարզաբանենք՝ հոգեբանական տրավման ձևավորվում է, երբ մարդ անցնում է մի բանի միջով, որը դուրս է գալիս սովորական ապրումների սահմաններից: Օրինակ՝ սարսափելի վախ կամ անօգնականություն։ Մի շտապեք գրանցել տրավմա ստացածին որպես աննորմալ, չնայած այն հանգամանքին, որ հոգեբանական տրավման կարող է դրսևորվել բավականին հստակ և պահանջում է մասնագետի օգնություն:
Հիպերգրգռվածություն
Առանց ակնհայտ պատճառների գրգռվածության բարձրացումը պատճառ է ուշադրություն դարձնելու մարդուն, հատկապես, եթե նա մեկ օրում է փոխվել, և նոր որակը երկար ժամանակ շարունակում է դրսևորվել: Նախկինում հանգիստ բնավորությամբ մարդու այժմյան նյարդայնությունը գրեթե անկասկած խոսում են տրավմատիկ ապրումների մասին:
Քնի հետ կապված խնդիրներ և մղձավանջներ
Հոգեբանական տրավմա ստացած մարդը նորից ու նորից սարսափելի իրադարձություն է ապրում։ Եվ ոչ միայն արթուն վիճակում։ Արդյունքում քնի հետ կապված խնդիրներ են առաջանում՝ ծանր մտքերը թույլ չեն տալիս հանգստանալ։ Իսկ երբ հաջողվում է քնել, երազում վախի հանդիպելու հավանականությունն է մեծ։
Կենտրոնացման հետ կապված դժվարություններ
Հոգեբանական տրավմա ունեցող մարդու համար դժվար է կենտրոնանալ որևէ առաջադրանքի կատարման վրա՝ անկախ կարևորության աստիճանից։ Պատճառը նույնն է, ինչի համար հեշտ չէ քնելը. կատարվածի մասին մոլուցքային մտքերը թույլ չեն տալիս կենտրոնանալ ընթացիկ գործերի վրա։ Եթե դուք ինքներդ այդպիսի մարդ եք, խնդրի մասին պատմեք նրանց, ում վստահում եք։ Իսկ եթե շրջապատից ինչ-որ մեկը հանկարծ սկսեց սավառնել ամպերի մեջ, կոնֆլիկտի մեջ մի մտեք, այլ փորձեք օգնել լուծել խնդիրը, եթե դա տեղին է:
Հայացք դեպի անորոշություն
Մենք բոլորս կարող ենք ժամանակ առ ժամանակ սևեռել հայացքը մի կետի վրա՝ խորը մտածելով ինչ-որ բանի մասին: Հոգեբանական տրավմա ունեցող մարդիկ գրեթե անընդհատ նայում են դատարկության մեջ և չեն ցանկանում արձագանքել արտաքին գրգռիչներին: Ոչ թե այն պատճառով, որ նրանք չեն ցանկանում լսել ձեզ, այլ այն պատճառով, որ այն, ինչ կատարվում է ներսում նրանց համար, դառնում է ավելի կարևոր, քան շրջապատող աշխարհը:
Ինքնաբուխ լաց
Հոգեբանական վնասվածքները երբեմն այնքան ծանր են լինում, որ մարդը, ստանալով դրանք, կարող է ինքնաբերաբար սկսել հեկեկալ։ Երբ լացը կապված չէ ընթացիկ իրադարձությունների հետ և կրկնվում է առանց պատճառի, պետք չէ գուշակել, և այնքան պարզ է, որ մարդը սարսափելի բան է ապրել և օգնության կարիք ունի։ Մի քննադատեք արցունքների համար, այլ ապահովեք նրան ըմբռնում և ընդունում:
