Պատկերացրեք մի աշխարհ՝ ամբողջությամբ ջրի տակ։ Քաղաքակրթության հետքերն անհետացել են, և միակ ձայնը ջրի անվերջ խշշոցն է։ Այս լուռ, բայց վտանգավոր աշխարհում գոյատևման պայքար է մղում միայնակ ու անկախ մի կատու։ Սա ոչ թե սարսափ ֆիլմի սկիզբ է, այլ ամենասպասված և Կաննի կինոփառատոնը գրաված անիմացիոն գլուխգործոցի՝ «Flow»-ի (Հոսանք) սկիզբը։
Եթե դուք սպասում եք սովորական մուլտֆիլմի, պատրաստվեք զարմանալու։ «Flow»-ն ամբողջովին փոխում է խաղի կանոնները։
Տարօրինակ տապանը ջրհեղեղի մեջ
Պատմության կենտրոնում մի կատու է, որը սովոր է միայնությանը և վստահում է միայն ինքն իրեն։ Սակայն երբ համաշխարհային ջրհեղեղը ոչնչացնում է նրա ապահով աշխարհը, նա ստիպված է լինում ապաստան փնտրել մի փոքրիկ նավակի վրա։ Բայց նա այնտեղ մենակ չէ։ Նրա հետ են մի խումբ այլ կենդանիներ՝ հանգիստ ու բարեհոգի կապիբարա, անհանգիստ ու կենսախինդ լեմուր, հավատարիմ շուն և մի թռչուն։
Այս տարօրինակ խումբը պետք է սովորի գոյատևել միասին՝ մեկ նավակում։ Ինչպե՞ս կարող են համակերպվել մեկը, ով ատում է ընկերակցությունը, և մյուսները, որոնք չեն կարող ապրել առանց շփման։
Ինչո՞վ է «Flow»-ն այդքան առանձնահատուկ
Լռության ուժը։ Ֆիլմում չկա ոչ մի բառ, ոչ մի երկխոսություն։ Կերպարները չեն խոսում, բայց դուք կհասկանաք նրանց յուրաքանչյուր միտքն ու զգացմունքը։ Ռեժիսոր Գինթս Զիլբալոդիսը վարպետորեն օգտագործում է վիզուալ պատումը, մարմնի լեզուն և հիպնոսացնող երաժշտությունը՝ ստեղծելով մի պատմություն, որն ավելի հզոր է, քան ցանկացած բառ։
Զարմանահրաշ վիզուալ աշխարհ։ Անիմացիան ուղղակի շունչ է կտրում։ Ջրի տակ անցած աշխարհի գեղեցկությունն ու դրա հետևում թաքնված վտանգը ստեղծում են անմոռանալի մթնոլորտ։ Յուրաքանչյուր կադրը նկար է, որը կարելի է երկար դիտել՝ վայելելով գույներն ու դետալները։
Խորը և համամարդկային պատմություն։ Սա պարզապես գոյատևման մասին պատմություն չէ։ Սա պատմություն է վստահության, համագործակցության, ընկերության և հույսի մասին։ Այն ցույց է տալիս, թե ինչպես կարող են ամենատարբեր արարածները միավորվել՝ հանուն ընդհանուր նպատակի, և ինչպես կարող է նույնիսկ ամենամեծ եսասերը սովորել հոգ տանել ուրիշի մասին։
Ո՞ւմ համար է այս մուլտֆիլմը
«Flow»-ն նրանց համար է, ովքեր հոգնել են կաղապարային պատմություններից և փնտրում են թարմ, արտիստիկ և հուզականորեն հագեցած կինո։ Եթե դուք սիրում եք Studio Ghibli-ի կամ «Wall-E»-ի նման ֆիլմեր, որտեղ զգացմունքները փոխանցվում են առանց բառերի, ապա «Flow»-ն պարտադիր է դիտելու։
Սա ավելին է, քան ուղղակի մուլտֆիլմ։ Սա վիզուալ պոեմ է, խորհրդածություն կյանքի և միասնության մասին։ Մի պատմություն, որը կմնա ձեզ հետ դիտումից շատ երկար ժամանակ անց՝ հիշեցնելով, որ նույնիսկ երբ աշխարհը լռում է, ամենակարևորը լսելի է դառնում։
Իսկ դու հասցրե՞լ ես դիտել։ Եթե ոչ, անպայման նայիր։ 😉
