Եղևնին մնում է մշտադալար, եթե աճում է հողի մեջ: Կտրվելուց հետո ծառը կամաց-կամաց մեռնում է: Ասեղները դառնում են դեղին և հետագայում փշրվում, բացի այդ, անհետանում է փշատերև հոտը: Այս կետերը պետք է հաշվի առնվեն կենդանի եղևնուի տեղադրման ժամանակ: Փորձելով տոնական տրամադրություն ստեղծել դեկտեմբերի սկզբին, ամսվա վերջում դուք կարող եք ամբողջովին կորցնել այն, դժվար թե դեղին ասեղներով փշրված ծառը կարողանա զարդարել տոնը: Որպեսզի կենդանի եղևնին դիմանա մինչև Սուրբ Ծնունդ կամ Հին Նոր տարի, խորհուրդ է տրվում այն չտեղադրել դեկտեմբերի 23-ից կամ 24-ից շուտ։
Տանը ցանկացած պահի կարելի է տեղադրել արհեստական եղևնի։ Նրա հայտնվելը բնակարանում կպայծառացնի իսկական տոնի սպասման օրերը։ Արհեստական կանաչ գեղեցկուհին պատրաստ է ողջ տարին ուրախացնել իր տերերին։ Գլխավորը՝ Ամանորյա տոների ավարտից հետո չմոռանալ տոնածառը տուփի մեջ դնել։
Եթե հավատում եք նշաններին, ապա կա հատուկ ամսաթիվ, երբ ավելի լավ է զարդարել Ամանորի գեղեցկուհուն:
Ձմեռային արևակայություն (դեկտեմբերի 22)
Ենթադրվում է, որ այս ամսաթիվը կնշանակի կյանքի նոր ցիկլի սկիզբը: Ի վերջո, ցերեկային ժամերի տևողության ավելացմամբ, չար ոգին անցնում է ընդհատակ: Հին ժամանակներում մարդիկ տանը կախում էին փշատերև ճյուղեր, կարծում էին, որ դա վանում է չար ոգիներին: Դեկտեմբերի 22-ին տոնածառը զարդարելու ավանդույթը դուր կգա նրանց, ովքեր հավատում են, որ տոնածառը ընտանիքի համար իսկական թալիսման կդառնա առաջիկա 365 օրվա ընթացքում։
Ավանդույթի համաձայն տոնածառը հանում են Հին Նոր տարուց հետո։ Ենթադրվում է, որ այն բերում է հաջողություն, ուրախություն և սեր դեպի տուն: Ուստի հնարավորության դեպքում ծառը չի հանվում մինչև հունվարի 14-ը: Մինչև գարուն տանը տոնածառ պահել էլ չարժե։ Նախ, դեղին ասեղները ոչէսթետիկ տեսք ունեն: Եվ երկրորդը, ըստ հավատամքների, նման տոնածառը մագնիս է բացասական էներգիայի համար:
